یا من لا ینزل الغیث
ای آنکه جز او کسی باران فرو نمی بارد...
111
چیزی به نام حرمتِ پدر در من وجود ندارد.
پدر برای من همان وقت مُرد که نصفه شب سر از تخت خوابم در آورد...
110
میدونم بدم.
مجبوری انقدر ازم بپرسی: خوبی؟ خوبی؟ راستشو بگو !
که بدتر بشم؟؟؟
میخواستم با تو که حرف میزنم بهتر بشم.
پ.ن : فرصت خوب شدن رو با دلسوزیه الکی از بقیه نگیرید !
Hey you
خب رفتی وبلاگت رو پاک کردی که چی؟
که یعنی من جاشو فهمیدم دیگه نرم بخونم؟
اون وقت فکر کردی من نمیدونم تو میای وبلاگ منو می خونی؟
واقعا چی فک کردی پیش خودت؟من اگه اراده کنم همین الان میتونم وبلاگ جدیدتو پیدا کنم.
چس بازی در نیار !
108
به من که نگاه کنی
اندوه خسته ی زنی* را می بینی،
که در کهکشانِ به این بزرگی
حتی آرزویِ یک نفر هم نیست...
* بکارت چه معنایی دارد، وقتی هیچ وقت قصد برداشتنش را نداری؟
104
تنها کسانی که برای همیشه متعلق به ما خواهند بود آن هایی هستند
که برای همیشه از دست داده ایم.....
103
چشم گذاشتم
رفتی
تا همیشه شمردن ، شرط بازی نبود .
102
دستم به تو نمیرسه
حرفایی که میخواستم به تو بزنم رو
تو گوش یه نفر دیگه زمزمه میکنم
نه اون میفهمه که تو نیست
نه من میخوام بفهمم !
101
چونان پیرزنی
که آخرین سربازی که از جنگ برمی‌گردد
پسرش نیست
...
ولادیمیر مایاکوفسکی
100
برای تولدش دعوتم کرده بود.تولدش دوشنبه بود (میدونستم) ولی به من گفت سه شنبه تولدمه.دارم فکر میکنم چیکار کنم؟میخوام با چندتا از بچه ها برم بیرون.پایه ای بیای؟
منم که از خدا خواسته دیگه دل تو دلم نبود.گفتم آره حتما.بعدش گفت دیگه کیو دعوت کنم به جز تو؟
منم گفتم مگه من بس نیستم؟
گفت چرا هستی.پس دو نفری میریم.
قرار شد سه شنبه شب با هم باشیم.من باشم و اون باشه و جوجم.گفت دلش واسش تنگ شده بیارمش.آخه عزیزشه.
جوجم هم گفت بوس،بوس،ایشالا عروسیت جبران کنم.
گذشت تا شد دوشنبه شب.بهم اس ام اس داد که سلام دیزی. چطوری؟
رو سایلنت بود نفهمیدم.بعد از یه ساعت جواب دادم خوبم مرسی.تو چطوری؟
خواب بود دیگه جواب اس ام اسمو نداد.
فردا صبش اس داد که دیشب میخواستم بگم اگه مشکلی نیست قرارمون یه چند روز بیوفته عقب.من یه کاری واسم پیش اومد یهو.
من گفتم که مشکلی نیست.اونم همون اس ام اسی دوباره گفت معذرت میخوام.یه گروهی زنگ زدن گفتن ساعت 5 واسه تمرین برم.ببخشید.
دوباره گفتم اشکالی نداره.
از اون موقع دیگه نه من چیزی گفتم نه اون.
حوصله ی هیچ کاری هم ندارم.کادوش مونده گوشه ی اتاقم بغضم میگیره وقتی نگاش میکنم.
چون نمیدونم حرفش راست بود یا دروغ.نمیخواست با من بیاد بیرون؟میخواست با کس دیگه ای باشه؟نمیخواست قرارمون دو نفره باشه؟کلا چی؟نباید یه زنگ بزنه بگه ببخشید اسکلت کردم؟ببخشید برنامه تو خراب کردم؟یعنی آدم واسه یه روز تولدش نمیتونه بیخیاله بقیه کاراش بشه؟یعنی من آدمی نبودم براش که بخواد به خاطر من بیخیال همه چی بشه و اولین قرار دو نفرمون رو خراب نکنه؟
من باید ناراحت بشم؟نباید ناراحت بشم؟باید بهش بگم که ناراحت شدم؟!
باید چیکار کنم؟
+ پدر با مشکلات روانیش طبق معمول ریده به اعصاب خانواده :((
سروده هایی برای مردن در عصر سه شنبه
کعبه منم
قبله منم
سوی من آرید نماز
آن صنم قبله‌نما
خم شد و بوسید مرا
هوشنگ ابتهاج