یعنی یه حال داغونی دارم که نپرس

همیشه پیش خودم فکر میکردم پدر و مادری که یه بچه رو به دنیا میارن وظیفه دارن که تمام نیازها و مشکلات اونو برطرف کنن.چون اونا بودن که خواستن اون تو این دنیا باشه. 

الان داشتم به این فکر میکردم که اگه اونا برگردن بگن اشتباه کردیم چی؟ غلط کردیم چی؟ 

مگه ما روزی هزارتا اشتباه نمیکنیم بعد آخرشم میگیم ببخشید اشتباه کردم؟ 

خب طبیعتا اونا هم میتونن بگن. 

یادم هست چند سال پیش خیلی داغون بودم، وسطه اون داغونی با مامانم هم دعوام شد.رفتم بهش گفتم مگه من ازت خواستم؟مگه من خواستم که توو این دنیا باشم؟مگه من بهت گفتم منو به این دنیای لعنتی بیار؟ 

مامانم هیچی نگفت فقط یه نگاه بهم کرد گفت برو بیرون. 

اون روز طلب کار بودم ولی الان...الان که فکر میکنم میبینم اگه بهم میگفت: "اشتباه کردم"...